Μπεν Γκουριόν, Νταβίντ

(Πλονσκ, Πολωνία 1886 – Τελ Αβίβ 1973). Ισραηλινός πολιτικός. Μετά τη διακήρυξη Μπάλφουρ (1917) υπήρξε από τους οργανωτές της εβραϊκής Λεγεώνας και (1921-45) γραμματέας του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος του Ισραήλ (Μαπάι). Οπαδός της συνεργασίας με τους Άραβες, αγωνίστηκε κατά των εξτρεμιστών της ομάδας Στερν. Μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (1948) διετέλεσε υπουργός Άμυνας και ύστερα πρωθυπουργός από το 1948 μέχρι το 1953 και από το 1955 μέχρι το 1963, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Λεβί Εσκόλ, που ανήκε στο ίδιο κόμμα. Ίδρυσε το 1965 άλλο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το Ραφί, με το οποίο παρουσιάστηκε στις γενικές εκλογές του Νοεμβρίου 1965, αλλά νικήθηκε από τα συνασπισμένα κόμματα Μαπάι και Αχντούτ χα – Αβοδά. Προβλέποντας νέα σύγκρουση με τις αραβικές χώρες, τον Ιούνιο 1967, ο Μ.Γ. δέχτηκε την αίτηση του πρωθυπουργού Εσκόλ για τη δημιουργία κυβέρνησης εθνικού συνασπισμού, ορίζοντας αντιπρόσωπο του κόμματος Ραφί τον Μοσέ Νταγιάν, αρχηγό του επιτελείου του ισραηλινού στρατού και ηγέτη της κεραυνοβόλου προέλασης στο Σινά το 1956 (δεύτερος πόλεμος του Σινά) και υπουργό Άμυνας κατά τον τρίτο πόλεμο του Σινά (1967). Τον Αύγουστο του ίδιου έτους το κόμμα του Μ.Γ. συγχωνεύτηκε με το Μαπάι και το Αχντούτ χα – Αβοδά.